نخل‌داران جنوب کشور رفتاری بس عجیب را با نخل‌های پُربار برای ارتقای کیفیت خرما انجام می‌دهند که در ظاهر دور از خرد است. نخل‌دارها، نخل‌های پُربار با شاخه‌های زیاد که مملو از خرما هستند را شناسایی، و هرس‌شان می‌کنند. به‌نظرتان چرا نخل‌دارها برخی شاخه‌های پُربار را هرس می‌کنند؟

رشد شاخه‌های بسیار، به خرمای بیشتر منجر می‌شود؛ اما، نخل‌دارها به تجربه دست‌گیرشان شده است که توان هر نخل برای پرورش خرمای خوب و باکیفیت، محدود است؛ و نخل بی‌نوا برای رسیدگی به شاخه‌های متعدد، ناگزیر به توزیع مواد مغذی و معدنی بین شاخه‌های بسیار است. از یک‌سو، شاخه‌های بیشتر به خرمای بیشتر منجر می‌شود؛ و از دیگرسو، توان نخل ثابت است و سهم هر خرما با افزایش تعداد شاخه‌ها کمتر می‌شود. همچنین، افزایش تعداد شاخه‌ها سهم هر خرما از نور و جریان فرح‌بخش هوا و رطوبت را کمتر می‌کند؛ و در نتیجه، کیفیت خرما کم و کمتر می‌شود!

نخل‌دار هوشمند به‌خوبی می‌داند بریدن شاخه‌ها، موجب کاهش حجم خرما می‌شود؛ اما کیفیت خرمای باقیمانده را چند برابر می‌کند. پس، چند شاخه را فدای کیفیت میوه‌های باقیمانده می‌کند!

دو ماه ناقابل فرصت دارید شاخه‌های اضافی‌تان را شناسایی و هرس کنید؛ که اگر چنین نکنید به داوطلبی تبدیل خواهید شد که تمام درس‌ها را خوانده است، اما با مشکل کیفیت درس‌ها مواجه است و آن‌گونه که باید نمی‌تواند از درس‌ها بهره‌برداری کند!

اولویت‌بندی درس‌ها، و تمرکز هدفمند بر درس‌ها معادل هرس درس‌های اضافی است!